Stilovi učenja kao determinanta samoefikasnosti kod djece osnovnoškolskog uzrasta
##plugins.pubIds.doi.readerDisplayName##:
https://doi.org/10.52580/issn.2332-8556.2023.12.13.7Ključne riječi:
stil učenja, samoefikasnost, auditivni, kinestetički, vizuelniSažetak
U radu se prikazuju rezultati istraživanja provedenog na uzorku od 126 učenika od sedmog do devetog razreda Osnovne škole u Mostaru. U teorijskom dijelu rada govori se o učenju, stilovima učenja i samoefikasnosti učenika. Cilj rada bio je ispitati da li su stilovi učenja značajan prediktor za razvoj samoefikasnosti kod djece osnovnoškolske dobi, a također smo ispitali spolne razlike u stilovima učenja i samoefikasnosti. Rezultati koje smo dobili upućuju da su stilovi učenja značajne determinante za objašnjavanje samoefikasnosti kada je auditivni stil učenja u pitanju. Dakle, rezultati ukazuju da je auditivni stil kao dimenzija stila učenja značajna determinanta samoefikasnosti (F3/109=3,00 p < 0,05, β =0,247, p< 0, 05 ), dok kinestetički i vizuelni stil nisu statistički značajni prediktori. Također, rezultati su ukazali i da postoji statistički značajna razlika u samoefikasnosti obzirom na spol. Samoefikasnost učenika i učenica razlikuje se statistički značajno, p< 0, 05, gdje su djevojčice (M =26,82) imale statistički značajno veći skor od dječaka (M= 21,06), (t=-2,845, p < 0,05). Rezultati nam pokazuju da postoje statistički značajne razlike između učenika i učenica u percepciji dimenzije stila učenja kada je u pitanju auditivni stil, gdje su djevojčice imale veći skor (M=20,08), u odnosu na dječake (M= 18,57), (t=-2, 469, p < 0,05). Kinestetički i vizuelni stil kao dimenzije stila učenja, nisu pokazale statistički značajne spolne razlike.
